Technologie verandert ook oorlog

1) New York Times Editoriaal: De menselijke geschiedenis kan worden verteld als een aaneenschakeling van vooruitgangen in oorlogsvoering — van strijdwagens tot kruisbogen en kernkopraketten — en we leven mogelijk in de snelste wapenontwikkeling ooit. Vraag vijf ervaren experts op het vlak van nationale veiligheid en je krijgt vijf verschillende opkomende technologieën te horen die het karakter van oorlog fundamenteel kunnen veranderen. Zwermen robotische vliegtuigen die in onderlinge samenwerking doelen opsporen en uitschakelen zonder menselijke tussenkomst. Geavanceerde cyberwapens die strijdkrachten kunnen verlammen en volledige elektriciteitsnetten kunnen platleggen. Door AI ontworpen biowapens, ontwikkeld om uitsluitend mensen met bepaalde genetische kenmerken te doden.

Sommige van deze wapens zullen beperkt blijven tot de wereld van de sciencefiction, maar andere zijn nu al in ontwikkeling. Innovaties in kunstmatige intelligentie, synthetische biologie en quantumcomputing zullen de manier waarop we oorlog voeren ingrijpend veranderen, net zoals ze alle andere aspecten van ons leven transformeren. De Verenigde Staten lopen in sommige domeinen voorop — vooral in AI — dankzij de enorme investeringen vanuit de private sector. Maar China, Rusland en andere autoritaire regimes versnellen hun staatsinvesteringen aan speciaal opgerichte universiteiten en vinden manieren om die innovaties nu al te integreren in hun legers …

Afschrikking zal noodzakelijk zijn. De belangrijkste reden om een leger te bouwen dat de oorlogen van de toekomst kan winnen, is om ervoor te zorgen dat die oorlogen nooit plaatsvinden. (Bron: New York Times)

2) Christophe Rosseel: Overheden hebben een monopolie: ze hoeven hun burgers niet te verdienen, alleen te administreren. Netwerkstaten keren die logica om: wie talent en kapitaal wil aantrekken, moet kwaliteit leveren.Techondernemers bouwen alternatieven voor de staat op locaties als Honduras en Singapore. […]

De beweging groeit. De vraag is niet langer of overheden concurrentie krijgen, maar hoe ze erop reageren. De reactie van Europa is voorspelbaar. ‘Als het beweegt, belast het. Als het blijft bewegen, reguleer het. En als het stopt met bewegen, subsidieer het.’ De Amerikaanse president Ronald Reagan zei het ooit als waarschuwing, Europa nam het als handleiding.

Het alternatief ligt voor de hand. Speciale economische zones waar netwerkstaten kunnen wortelen. De Europese geschiedenis wijst de weg: de Hanzesteden bloeiden door autonomie en onderlinge concurrentie, niet door centrale regie. Dat vraagt lef en visie, eigenschappen die schaars zijn in Brussel.” Lees het volledige stuk. (Bron: De Tijd)

3) Sigmar Gabriel: “Om de Europeanen te bevrijden van hun geopolitieke irrelevantie, moet Europa zichzelf opnieuw begrijpen: Wat wij nodig hebben, is een coalitie van degenen die bereid zijn om veranderingen door te voeren, die beginnen en niet wachten tot de laatste Europeaan deelneemt, en dit vooral in het economische beleid. Wij zullen alleen kracht winnen van Donald Trump en alle anderen als wij economisch sterker worden. Wat wij tot nu toe hebben geprobeerd, om ernaartoe te gaan, zo aardig mogelijk te zijn, hem papa te noemen, is nogal vernederend voor de Europeanen. Europeanen hebben iets te bieden, maar zij moeten er zelf en samen in investeren.” (Bron: The Pioneer)